Język obcy to dla mnie…

Znajomość języków pozwoliła mi poruszać się w życiu własnymi drogami i czuć się swobodnie bez względu na to, czy znajdowałam się w na islandzkim odludziu czy w nowojorskiej miejskiej dżungli.

Lubię uczyć, (bo)…

Może dlatego, że uczenie kogoś w konsekwencji oznacza uczenie się. Uczniowie często zaskakują mnie swoim spojrzeniem na to co wokół i zmuszają w ten sposób do przyjrzenia się światu na nowo. Ich energia i poczucie humoru są zaraźliwe, a skoro jedna minuta śmiechu przedłuża życie o dziesięć minut, to mam szansę na długowieczność.

Gdybym nie była lektorem, to…

Pewnie poświęciłabym więcej czasu pisaniu historii dla dzieci i tłumaczeniu na polski norweskich bajek.

Gdy nie ma mnie w szkole, to…

Najprawdopodobniej jestem gdzieś, gdzie jest zielono.

Nie rozstaję się z…

Ostatnio nie rozstaję się z Krótką historią prawie wszystkiego Billa Brysona, natomiast niemal zawsze i od zawsze noszę przy sobie niewielki notatnik, w którym zapisuję pomysły i tworzę własną, choć znacznie skromniejszą, historię prawie wszystkiego.

Moja niezwykła umiejętność…

Dobry refleks – w domu jestem tą osobą, która łapie w locie spadające książki, szklanki oraz półtorarocznego adepta meblowej wspinaczki. Mówię też dość płynnie po mandaryńsku, a jeśli założę rolki, to być może uda mi się jeszcze wykonać mizou bez wywrotki.